Het Daknamstadion ademt opnieuw voetbal. © Aaron Vereecken

Lokeren ademt opnieuw voetbal. “Ik ga nog elk weekend naar Sporting Lokeren kijken”

Op 20 april 2020 verklaart de ondernemingsrechtbank van Dendermonde Sporting Lokeren officieel failliet. Een mokerslag die iedereen eigenlijk al lang zag aankomen. De cultclub degradeerde na het seizoen 2018-2019 naar 1B, waarna alles snel bergaf begon te gaan. Sportieve en financiële problemen deden de tricolores de das om. Op 22 april vond Sporting Lokeren zijn redder in nood in tweede amateur bij KSV Temse. 

We schrijven 22 maart 2014. Sporting Lokeren wint voor de tweede keer in zijn geschiedenis de Beker Van België. De club kent hoogdagen en alle supporters hangen aan de vingers van trainer Peter Maes. Op vijf jaar tijd haalde hij drie keer Play-Off 1 en bracht hij twee Europese campagnes naar het Daknamstadion. Zijn successen bleven niet onopgemerkt en ook het basiselftal viel na het seizoen 2014-2015 uit elkaar. Maes vertrok naar Racing Genk, Hans Vanaken verliet Lokeren voor Club Brugge en Denis Odoi stak het kanaal over naar Fulham FC. De jaren daarna gaat het enkel nog maar achteruit met de club. 

Na 2015 vecht Lokeren elk jaar tegen de degradatie. Roger Lambrecht, toenmalig voorzitter, besluit in 2017 opnieuw Peter Maes binnen te halen, in de hoop dat hij de club er opnieuw bovenop zou helpen. Maes kon de verwachtingen echter niet inlossen en zo bleef Lokeren onderaan het klassement bengelen. Voorzitter Lambrecht wordt dan ook al een dagje ouder en geeft meer en meer taken uit handen. “Roger Lambrecht was een messias voor ons. Hij zorgde ervoor dat Sporting Lokeren bleef draaien. Door zijn leeftijd was hij echter niet meer bekwaam om in te grijpen en in te zien dat sommige mensen andere bedoelingen hadden met de club”, jammert Jens Van Der Voorden, lid van het mediateam en trouwe supporter. “We waren in die periode ook al niet meer winstgevend. Een club als Lokeren moet het hebben van zijn jeugdspelers die doorbreken of spelers die goedkoop worden aangekocht en voor meer geld worden doorverkocht. Enkel zo kan Lokeren gezond blijven.” Er arriveerden onbekende makelaars met onbekende spelers op Lokeren. Die spelers hadden een minimumloon van 80 000 euro, aangezien ze niet uit de Europese Unie kwamen. Uiteindelijk bleek hun kwaliteit niet hoog genoeg te zijn, waardoor ze sportief niks bijbrachten, maar wel veel geld kostten. 

“Roger Lambrecht was een messias voor ons.”

In die tijd loopt er op Daknam een beloftevolle speler rond. Gil Van Moerzeke is een echt Lokeren-product en maakt in 2018 bij de beloften indruk op trainer Peter Maes. “Ik speel al sinds de U7 bij Sporting Lokeren en daar heb ik alle jeugdreeksen doorlopen. Tot de beloften speelde ik eigenlijk altijd als spits, maar toen werd de concurrentie te groot. Spelers zoals Cyriel Dessers moesten met de beloften meedoen om minuten te maken. Arnar Vidarsson toverde mij uiteindelijk om tot centrale verdediger”, blikt Van Moerzeke terug. “Achteraan liet ik een positieve indruk na. Ik mocht met het eerste elftal mee op stage en in de voorbereiding heb ik mijn kansen gegrepen. Tijdens het seizoen kreeg ik het vertrouwen van Peter Maes en liet hij me op rechtsachter debuteren in 1A. Dat kwam wel nog als een verrassing, want ik bewees mezelf wel bij de beloften, maar de coach moet nog altijd een jonge gast van twintig in de basis durven zetten.”

Van kwaad naar erger

Seizoen 2018-2019 was de doodsteek van Sporting Lokeren. Na het ontslag van Peter Maes moest Tront Sollied het niveau van Lokeren omhoog krikken. Zijn verhaal was van korte duur, want na elf wedstrijden had de tricolores nog maar zes punten. Exit Tront Sollied. Vanaf januari 2019 moest Glenn De Boeck de meubelen zien te redden. Op 3 maart verloor Lokeren van RSC Anderlecht en was de degradatie officieel. Glenn De Boeck arriveerde op een zinkend schip en zonk mee naar 1B. 

Roger Lambrecht verkocht in juni 2019 zijn club aan Louis de Vries. Hij moest voor een nieuwe wind zorgen op Daknam en de club zo snel mogelijk opnieuw naar het hoogste niveau brengen. Bij zijn aanstelling sprak hij ook meteen de ambitie uit om meteen weer te promoveren. Toch voelde alles onder Louis de Vries anders aan volgens Jens Van Der Voorden: “We voelden al snel dat Lokeren niet meer Lokeren was. Spelers en jeugdspelers die al jaren bij de club zaten, mochten vertrekken en vaste werknemers werden aan de kant geschoven. Hij bracht zelf allemaal nieuwe mensen mee. Na de overname en de degradatie zagen we het verhaal met de Vries wel zitten, want we wisten dat het onder Roger Lambrecht toch niet meer zou verbeteren. In het begin werden er dan ook veel mooie verhalen verteld. Er was ambitie om te promoveren en daarvoor werd Jelle Van Damme ook gehaald.” In november 2019 kwamen de eerste problemen al boven water. Geruchten rond de financiële sterkte van Louis de Vries deden de ronde. Van Moerzeke bevestigt de financiële gebreken: “Ik was toen nog met mijn revalidatie bezig, maar het waren de beloften die toen hun premies niet meer kregen. Dat was 75 euro bij winst, dus als je dat al niet krijgt, weet je wel dat er een probleem is. Leveranciers en partners van de club kregen hun geld ook niet, dus iedereen die iets te maken had met Sporting Lokeren raakte meer en meer gefrustreerd.” 

“We speelden enkel nog voor de supporters.”

Ook op het terrein weegt de financiële malaise door. De tricolores sluit 2019 af met een negatieve noot, maar ook in 2020 blijven de problemen doorgaan. Sporting Lokeren weet na nieuwjaar nog maar één match te winnen. De onrust en twijfel over de club sluipt binnen in de spelersgroep: “Het was het enigste gespreksonderwerp in de kleedkamer. Iedereen is bezig met het extrasportieve en niemand wist nog wat we moesten doen. We kregen niet meer betaald, dus twijfelden we of nog zouden trainen en spelen. Als we geen supporters hadden, zouden we nooit voort gespeeld hebben. We hebben dat wel gedaan, maar enkel nog voor de supporters.

Sporting Lokeren eindigt een jaar na de degradatie ook in 1B op de laatste plaats. Door de coronacrisis wordt de competitie in maart 2020 stilgezet. Daardoor kan Lokeren ook de Play-Downs niet spelen om het behoud toch nog te verzekeren. De financiële problemen worden steeds erger en erger en het faillissement komt in zicht. De club wordt uiteindelijk op 20 april 2020 failliet verklaard. Ondertussen was Lokeren echter al op zoek naar een club om een fusie mee te starten. KVV Zelzate en VW Hamme waren de eerste gesprekspartners, maar op 22 april was KSC Lokeren-Temse al geboren. Sporting Lokeren had bij KSV Temse een geschikte fusiepartner gevonden. Zo vermeed Sporting een heropstart in vierde provinciale en begon het in 2020 in de tweede amateurklasse. 

Een nieuwe start

KSV Temse en Sporting Lokeren fuseerden in KSC Lokeren-Temse. Op de dag van vandaag is er echter nog weinig Temse aanwezig in Lokeren-Temse. Dat merkt ook Dirk Van Cauter, ex-ploegafgevaardigde van KSV Temse: “Van het oorspronkelijk bestuur van KSV Temse schiet er nu niemand meer over. Er was echter een beperkt bestuur voor de fusie met Sporting Lokeren. De club werd gerund door mensen die zich er met hart en ziel voor inzetten. Nu is dat helemaal anders. Als voetbal, zoals hier in Temse, veel minder leeft is het veel moeilijker om een degelijk bestuur te gaan uitbouwen. Dat is een groot contrast met de fusieclub Lokeren-Temse, waar voetbal enorm hard leeft en er soms duizend supporters aanwezig zijn.” Van Cauter kon wel de overstap maken naar Lokeren-Temse en daar is hij nog steeds ploegafgevaardigde. De nieuwe club speelt nog altijd zijn wedstrijden in het Daknamstadion, de thuisbasis van Sporting Lokeren. De clubkleuren, geel, wit en zwart, zijn ook dezelfde gebleven. 

KSV Temse was een club die voor de fusie tegen de degradatie voetbalde. Toen de coronacrisis inhakte op de maatschappij en ook op het voetbal, stond Temse net boven de degradatieplaats. Daardoor bleef de club in tweede amateur, maar als Sporting Lokeren erbij komt, moesten er toch enkele zaken veranderen: “We merkten dat het bestuur van de fusieclub op een realistische manier vooruit wou en als je sportief vooruit wilt, moet je uw spelerskern daarnaar schikken. Het nieuwe bestuur van Lokeren-Temse heeft constant gebouwd aan de spelerskern en de sportieve omkadering. In eerste instantie zouden de spelers van KSV Temse aantreden onder de naam Lokeren-Temse. Nu is enkel Yassin Ben Omar de enige speler die overblijft van KSV Temse, de rest is weg”, verduidelijkt de ploegafgevaardigde van Lokeren-Temse. 

De eerste transfer van KSC Lokeren-Temse: Gil Van Moerzeke. De rasechte Lokeraar besluit om de club van zijn hart te volgen. Op twee jaar tijd gaat hij van 1A naar 1B en uiteindelijk naar tweede amateur. “Dat was een moeilijke en emotionele beslissing, ook al heb ik die snel genomen. Ik ben heel lang geblesseerd geweest en ik wou gewoon elke match spelen. Mocht ik twee maand gewacht hebben, zou ik misschien iets anders gedaan hebben. Het is echter niet gemakkelijk om alles achter te laten bij een club waar je zo lang gespeeld hebt”, verduidelijkt Van Moerzeke. “Ik heb toen en nu nog veel appreciatie gekregen van de supporters. Ik ben ook een van de enige die gebleven is, dus dat was voor hen wel een houvast. Daardoor voel ik wel dat ik geliefd ben bij hen.” 

“Ik ga nog elk weekend naar Sporting Lokeren kijken.”

Een Lokers verhaal uitbouwen

In het seizoen 2022-2023 kroonde KSC Lokeren-Temse zich tot kampioen in tweede amateur. Het voetbalplezier is teruggekeerd op Daknam. Dat geeft de supporters een geruststellend gevoel, die het oude Sporting Lokeren nog altijd hoog hebben zitten. Ook voor Jens Van Der Voorden is er niet veel veranderd: “Sporting Lokeren is een deel van mij. Ik ben vooral blij dat er nog een club is. De clubkleuren en het logo zijn nog steeds hetzelfde en dat geeft een goed gevoel, zeker om te zien dat er nog zo veel Lokeren aanwezig is. We hebben nog steeds heel veel respect voor KSV Temse dat ze ons uit de nood geholpen hebben. Voor mij is er geen verschil tussen Sporting Lokeren en Lokeren-Temse. Ik ga nog elk weekend naar Sporting Lokeren kijken.”

Ook voor Gil Van Moerzeke is er niet veel veranderd na de fusie: “Sporting Lokeren betekent nog altijd heel veel voor mij. Ik ben er zo lang geweest en ik ken er zoveel mensen. Ik heb hetzelfde gevoel voor Lokeren-Temse. De club bestaat nog, de supporters en vrijwilligers zijn er nog altijd en dat vind ik het belangrijkste. Dat allemaal maakt deze club zo mooi.”