foto: Margit Ghillemyn

Cant wint in Meulebeke bij wederoptreden

Voor de vierde manche van de Ethias Cross trokken de rensters op zaterdag 2 oktober naar Meulebeke. De Nederlands toppers gaven verstek om zich voor te bereiden op de eerste manche van de Superprestige in Gieten op zondag. Dat betekende dat Ceylin del Carmen Alvarado zichzelf sowieso niet kon opvolgen.

Voor het eerst sinds 2019 was er weer een Berencross. In 2020 stond Meulebeke zijn plaats op de kalender af om het BK veldrijden te organiseren. Sanne Cant ging toen met de driekleur lopen. Zij reed in Meulebeke haar eerste cross van het seizoen. Vorige week moest ze in Bredene nog ziek verstek geven. De Belgische kampioene heeft goede herinneringen aan Ter Borcht, want ze won al vier van de zeven edities van de Berencross.

Door de afwezigheid van de Nederlandse toppers was het aan de Belgen om het mooie weer te maken. Sanne Cant startte als topfavoriet, maar ook van Ellen Van Loy en Alicia Franck werd er wat verwacht. Volgens Franck zou vooral gekeken worden naar Cant en de Italiaans kampioene Arzufi die hun eerste cross van het seizoen reden. “Cant is de uitgesproken favoriet, maar ik reken mezelf bij de podiumkandidaten. Voor mij zou het parcours nog iets meer klimmen mogen zijn, maar waarschijnlijk onderschat ik de berg achteraan nog. Die kan door de modder zwaarder worden.”

“Cant is de uitgesproken favoriet, maar ik reken mezelf bij de podiumkandidaten.”

Alicia Franck

Het weer zou volgens Franck een belangrijke factor worden. Kort voor de start bij de beloften begon het te regenen. “Als dat zo blijft, zou het wel eens modderig kunnen worden. Ik cross wel graag in de regen. Voor de mensen in de materiaalpost is dat minder leuk, maar dat is niet mijn probleem. Na drie snelle crossen mag het ook eens modderig.” En de bronzen medaille op het BK kreeg modder, want het bleef regenen.

Sprint voor de derde plaats

Als het licht op groen springt, trekt Marion Norbert Riberolle naar de kop van de wedstrijd. Maar al na de brug staat ze die positie af aan Alicia Franck. Als die op haar beurt valt op de trap, laat Sanne Cant zich voor het eerst helemaal vooraan zien. Na de eerste ronde was er nog geen echte afscheiding in de kop van de koers.

Halverwege ronde twee kunnen Franck en Cant wel een klein kloofje slaan met Riberolle, Marie Schreiber en Zoe Backstedt, de kersverse wereldkampioene bij de junioren op de weg . Cant kan als enige op de fiets blijven tijdens de passage door de zandbak en slaat zo een kloofje. Alleen Franck kan de sprong nog maken. Franck en Cant bouwen hun voorsprong wat uit, maar in de derde ronde sluit Backstedt bij hen aan. De juniore op de weg knalt bij de eerste beklimming van de achterste heuvel naar de koplopers. Als Franck even later uitglijdt en valt, wordt ze teruggeslagen naar de vijfde positie. Backstedt wordt gehinderd door die val, waardoor Cant een kleine voorsprong krijgt.

Riberolle, en Schreiber voegen zich bij de jonge Britse, maar moeten haar al snel weer laten gaan. Opnieuw op de achterste berg rijdt ze naar Cant toe. Technisch is de Belgische kampioene beter en op het wasbord slaat ze een eerste kloofje. Op de zandstrook laat ze Backstedt verder achter zich. Maar die is snel en op de piste komen ze weer samen.

In de voorlaatste ronde is het Cant die toeslaat op de heuvels. Ze rijdt weg en de andere rensters zullen niet meer in haar buurt komen. In de zesde ronde is enkel de strijd om het brons spannend. Schreiber valt in de bocht na het wasbord en Riberolle kan wegrijden. Nog voor de piste komen de twee weer samen, dus we krijgen een sprint. Schreiber wint nip en legt beslag op de derde plaats en bezorgt haar ploeg het eerste UCI-podium. Het zilver is voor de 17-jarige Backstedt. Sanne Cant wint voor het eerst sinds het BK (ook in Meulebeke) weer een cross en doet dat meteen bij haar eerste cross dit seizoen.

Cant was achteraf dan ook tevreden met haar overwinning. “Als je je eerste cross kan winnen is dat altijd superleuk. Ik ben blij dat het gelukt is om als topfavoriete te winnen. Er wordt altijd iets verwacht van mij, ook toen ik de laatste twee jaar niet meer meedeed voor de overwinning. Ik weet dat de bezetting wat minder was, maar de afwezigen hebben ongelijk. Het is nog altijd een tv-cross.”