Het lijken wel circusacrobaten in een springtouw, die rope skippers. Elise Audiens (18) beoefent haar sport vol passie, maar mist erkenning: “Was rope skipping olympisch, ik was olympisch kampioene.”
“Ready, set, go!” Op aangeven van de trainster springen twee jonge meisjes een halve minuut lang zo snel mogelijk in een dunne ijzeren draad. Zonder te missen buigen ze 30 seconder later al hijgend voorover. De volgende twee staan al klaar voor een onderling duel. Het laatste meisje heeft geen concurrentie en moet de strijd met zichzelf aangaan. Daarna zeggen ze elk hun aantal sprongen. Of de helft ervan, want ze tellen enkel het aantal keren dat hun rechtervoet de grond raakt. Anders is het niet bij te houden, zo snel gaat het. Elise Audiens wint met 89 sprongen.
Vooraf heeft Elise, huidig wereldkampioene freestyle, laten weten dat de anderhalf uur durende training niet zo inspannend zal zijn als normaal. Twee dagen later vindt het BK Masters – de individue competitie – plaats en dus moeten de springers nu vooral de finesses afregelen. Toch doen de afgematte gezichten en luide, snelle ademhalingen anders vermoeden. “Rope skipping is heel vermoeiend, je moet er een goede uithouding voor hebben”, zegt Elise. “Zeker de speedoefeningen vereisen een goede conditie.”
Zes sprongen per seconde
Rope skipping bestaat uit verschillende onderdelen: de individuele competitie en die in team. Momenteel oefenen de springers op de individuele onderdelen. Die competitie bestaat uit drie proeven, maar iedere springer kan zich voor een wedsrijd voor elke aparte proef kwalificeren. Elise is top in alle drie de onderdelen en aast op het BK in Oostende dan ook op hoge noteringen.
In Oostende verzamelt de top van de Belgische rope skippingwereld. Opvallend is dat er bijna evenveel springers zijn als de ongeveer 80 toeschouwers. Pers is al helemaal niet te zien, wat Elise jammer vindt: “Rope skipping is toch wel spectaculair. Het is te vergelijken met turnen, een sport die ook niet veel media-aandacht krijgt, maar meer dan onze sport.” Dat komt deels omdat rope skipping niet olympisch is, voor de wereldkampioene een spijtige zaak: “Was rope skipping een Olympische sport, ik was Olympisch kampioene!”
Rope skipping is spectaculair genoeg om op tv te komen. Dit is pure topsport. Op het BK begint Elise met haar eerste proef, de speedoefening. Dertig seconden perst ze alles uit haar lijf en draaien haar polsen het touw zo snel mogelijk rond. Drie juryleden houden het aantal sprongen bij, en de hoofdscheidsrechter klikt op een klein toestelletje telkens de rechtervoet de grond raakt. Zo wordt de score bijgehouden op een scherm en kunnen de toeschouwers via een grafiek meevolgen op welk van de zes velden de snelste springer staat. Meisjes en jongens springen door elkaar, maar de uitslag is wel per geslacht. Elise wordt Belgisch kampioene met 100 sprongen met de rechtervoet. Dat is meer dan zes draaien van het touw per seconde, indrukwekkend.
Elise oefent op training een moeilijke sprong voor het freestyleonderdeel. © Emma SmekensDrie minuten afzien
De wedstrijd gaat snel en niet veel later volgt al de tweede speedproef, die eigenlijk meer op uithouding dan op snelheid gericht is. Drie minuten zo veel mogelijk sprongen doen. “Bij deze proef is het juiste ritme vinden het moeilijkste. Je moet je tempo kunnen volhouden, en dat vraagt kennis van je lichaam”, zegt Elise. Ze is in zichzelf gekeerd, helemaal geconcentreerd voor de komende drie minuten die wel een eeuwigheid lijken. Haar start is niet super, ze ligt ver achter op de springers op de andere velden. Nana Jacobs, haar coach, moedigt haar vanaf de zijlijn aan. Elises blik wordt verbeten, de tijd dringt wil ze nog een gooi doen naar de titel. Dat beseft ze. Ze verbijt de pijn en zet een verbluffende eindsprint in. Net op het einde haalt ze haar dichtste concurrente in en wordt voor de tweede keer Belgisch kampioene in minder dan een uur tijd met 471 sprongen met de rechtervoet op 3 minuten.
Gevraagd naar de ambitie voor het derde onderdeel, de freestyle, antwoordt Elise met een beschaamde, maar veelzeggende lach. “Belgisch kampioen”, durft haar coach de doelstelling wel volmondig uitspreken. “Ik ben nu wel minder gespannen,” spreekt Elise haar lichaamstaal tegen, “omdat de twee eerste proeven goed verlopen zijn. Maar hoe dan ook voel ik niet echt stress tijdens een oefening, ik ben zodanig geconcentreerd op wat ik aan het doen ben.”
Mislukking in de freestyle
Bij de freestyles moeten de springers een zelfgemaakte choreografie uitvoeren op zelfgekozen muziek. Meer dan tien juryleden geven punten op moeilijkheid en op creativiteit. Enkele onderdelen zijn ook verplicht. Elise is als tiende aan de beurt en de verwachtingen zijn hooggespannen. De freestyles zijn haar favoriete onderdeel en in juli werd ze in het Zweedse Malmö nog wereldkampioene. Haar eerste deel springt ze foutloos. Koprols, handenstands, salto’s, gooien met het touw: alles is tot in de perfectie uitgevoerd. Maar dan loopt het fout. Het touw doet niet meer wat ze ervan verlangt en blijft tot twee keer toe tussen haar benen bengelen. Elise wordt achtste op ruime achterstand van de eerste plaats. Ontgoocheling, dat wel, maar ze beseft dat het al eens kan foutlopen in rope skipping. Dat bevestigen ook haar ouders: “Het was slecht, ze heeft twee zware fouten gemaakt. Maar ze zal niet wenen, dat heeft ze nog nooit gedaan bij een mindere prestatie. En ook als het goed gaat, blijft ze ijzig kalm.”
Ondanks de achtste plaats op de freestyle pakt Elise het zilver overall, dat betekent de punten van de drie proeven samengeteld. Zo plaatst ze zich voor het EK in Portugal in de zomer van 2017. Iets waar ze enorm naar uitkijkt, al zal ze de reis zelf moeten bekostigen. “Dat ik niks verdien met rope skipping vind ik niet erg, maar dat ik al mijn verplaatsingen zelf moet betalen, maakt het wel zwaar.”
Nu is Elise al volop aan het trainen voor het BK in team in maart. Ook daarvoor wil ze zich graag plaatsen voor het EK en ze ziet mogelijkheden. “We hebben nu al een tijdje dezelfde groep en dat voel je, we geraken op elkaar afgestemd. Ik wil mij nu samen met mijn team kwalificeren voor Portugal en daar een goed EK draaien.”
BIO: Elise Audiens
Geboren op 5 oktober 1998 in Bonheiden
Begon op haar 9 jaar met rope skipping
Wereldkampioene overall met team in 2016 (Malmö – Zweden)
Wereldkampioene overall individueel in 2016 (Malmö – Zweden)
Wereldkampioene freestyle individueel in 2016 (Malmö – Zweden)
Belgisch kampioene 30 sec speed in 2015 (Lede) en 2016 (Oostende)
Belgisch kampioene 3 min speed in 2015 (Lede) en 2016 (Oostende)
Zilver op het BK overall in 2015 (Lede) en 2016 (Oostende)
Brons op het WK 30 sec speed in 2016 (Malmö – Zweden)