Vorig basketbalseizoen schitterde Belg Retin Obasohan in de Verenigde Staten. Het jonge basketbaltalent speelde bij de universiteit van Alabama. Dit jaar speelt landgenoot Manu Lecomte de pannen van het dak in Texas. Meer en meer jonge Belgen kiezen voor een avontuur overzee. “Een gemakkelijkere manier om studies en basketbal te combineren”, zegt Thomas Akyazili, speler bij de universiteit van Colorado.
Thomas Akyazili is een van de jongens die bij een universiteit in de VS speelt. Akyazili heeft de jeugdreeksen bij de Port of Antwerp Giants doorlopen. Op 18-jarige leeftijd maakte hij deel uit van de eerste ploeg van de Antwerp Giants en van de nationale ploeg. Dat bleef niet onopgemerkt: “Ze wisten dat ik interesse had om in de VS te gaan basketballen. Omdat ik voor de nationale ploeg speelde, namen ze met mij contact op.” Toch twijfelde Akyazili: “Ik dacht eerst om bij de Antwerp Giants te blijven, maar mijn hart zei Amerika. Ik heb de campus bezocht en toen was de keuze snel gemaakt.”
Momenteel spelen er negen landgenoten basketbal bij Amerikaanse universiteiten. “De begeleiding is daar beter als je kijkt naar grote en middelgrote scholen”, vertelt basketbalcommentator Glenn De Hollander. Daarnaast blijft het moeilijk voor de Belgen om bij grote universiteiten minuten te pakken. “Akyazili zit goed bij Colorado, Manu Lecomte ook bij Baylor. Maar Andy Van Vliet zit met problemen bij Wisconsin. Een grote school qua begeleiding. Hij wordt daar fysiek sterker, net wat hij nodig had. Maar als je dan gaat kijken naar hoeveel hij speelt: Voorlopig bijna niet. Niet spelen is een beetje stilstaan.”
“Het was altijd een droom om in de VS te studeren in combinatie met basketbal.” Willem Vermylen – Speler bij South Georgia State College
Dion J. Wade speelt momenteel bij de Miami Redhawks in Ohio. De vader van de jonge forward, Mark Wade basketbalde vroeger voor Michigan. “Het was al een droom sinds kleins af om in mijn vader zijn voetsporen te treden”, vertelt Dion Wade.
“Ik krijg de kans om tegen de beste spelers van mijn leeftijd te spelen”, vertelt Akyazili, “Veel van deze spelers halen de NBA.” Ondanks alles blijft het moeilijk voor de Belgische talenten om in de grootste basketbalcompetitie ter wereld binnen te geraken. Vorig jaar leek Retin Obasohan er heel dichtbij, maar het werd een Europees avontuur voor hem. Rikkert De Maertelaere droomt ook van de NBA, maar blijft realistisch. “Het is uiteindelijk de bedoeling om in het vizier te komen van professionele ploegen in Europa.”
“Ik denk dat college basketball te complex is om standaard te kunnen zeggen dat het beter is voor onze Belgische jongens om daar naartoe te gaan”, vat De Hollander samen. “Als je zoals Hans Vanwijn en Vincent Kesteloot naar een universiteit in Amerika zou kunnen, maar je kan spelen bij Limburg of Oostende, dan speel je beter hier als prof.”
Waar zitten onze Belgen:
Belgen in de NBA?
Didier Mbenga was de eerste landgenoot die actief was in de grootste basketbalcompetitie ter wereld. Kan een andere Belg daar binnenkort een vervolg aan breien? “De D-league (Development League, een kleine basketbalcompetitie in de VS) gaat meer waarde krijgen”, zegt Glenn De Hollander. “De lonen gaan omhoog en de NBA-teams kunnen een 16e en 17e plaats op hun spelerslijst zetten voor spelers die tussen de NBA en de D-league hangen. De D-League wordt zo interessanter voor jongens die net uit college komen om in de VS te blijven. De reden waarom veel jongens nu naar Europa overkomen, is om geld te verdienen. Dus in dat opzicht wordt de stap tussen universiteit en NBA een beetje kleiner, haalbaarder. Dat is dus goed voor onze jongens die naar Amerika vertrekken.”